Is digitale mode de oplossing voor fast fashion?

  • Zoë van Alphen

Stel je voor: je kledingkast beslaat slechts vijf verschillende huidskleurige pakken die je middels een digitale laag aankleedt naar je gevoel van die dag. Dit is wat digitale modeontwerper Amber Jae Slooten voor ogen heeft.

De wereld klaarstomen

Uiteindelijk ziet Slooten een wereld voor zich waarin we onze huidige kleding gedag zeggen, en ons voortaan hullen in huidskleurige pakken, waarop we digitale kleding projecteren. Maar daarvoor moet de wereld eerst langzaam stapje voor stapje worden klaargestoomd, zegt Slooten.

Op dit moment werkt ze aan een platform waarbij je een avatar van jezelf kan aankleden met de door haar ontworpen kleding. Het gezicht van de avatar wordt op basis van een selfie gegenereerd. Hoe je lichaam eruit ziet, bepaal je zelf, net zoals in het spel The Sims.  

‘Zo kan je laten zien wie je bent en daarmee ook experimenteren. In de fysieke wereld kan je bijvoorbeeld niet heel makkelijk je gender veranderen. In de digitale wereld kan dat wel. Voor ons is dat echt een enorme vrijheid, want je kan experimenteren met wie je zou willen zijn of met waar je behoefte aan hebt. Misschien wil je je haar kort knippen, maar je hebt geen idee hoe dat zou staan.’

In de fysieke wereld kan je niet heel makkelijk je gender veranderen. In de digitale wereld kan dat wel.

Jezelf digitaal uitdrukken

Met het platform willen Slooten en haar team het mogelijk maken om je identiteit digitaal uit te drukken: ‘Al die digitale platformen zoals Instagram en Linkedin zijn nu nog best wel 2D. Maar als het aan ons ligt hebben we straks een digitale versie van onszelf die binnen al die werelden een representatie van onszelf biedt.’ 

Ook de Schotse Alison Murray, vers afgestudeerd aan het Amsterdam Fashion Institute, speelt als digitaal ontwerper, of digital tailor, zoals ze zichzelf noemt, met digitale identiteit. Ze wordt gedreven door het vervagen van de realiteit binnen de digitale wereld: ‘Ik wil dat het op het randje is. Dat je je afvraagt of je digitaal naar iets realistisch aan het kijken bent, of iets wat alleen digitaal bestaat. Ik werk vanuit de vraag wat ik digitaal kan toevoegen, wat in de fysieke wereld niet kan.’

Het werk van Murray en Slooten roept de vraag op of we nog wel zoveel kleding nodig hebben. Murray: ‘De coronacrisis heeft wel laten zien dat we helemaal niet zo veel kleding nodig hebben. We evolueren onszelf digitaal meer dan ooit. Tijdens een lockdown druk ik me online veel kleurrijker uit, dan dat ik daadwerkelijk thuis achter mijn computer zit.’

Ik hoop heel erg dat het woord ‘schoonheid’ in de toekomst niet meer bestaat, omdat het woord ook veel te maken heeft met het oordeel of iets schoon is of niet.’

De huidige fysieke modewereld is de op-een-na vervuilendste industrie ter wereld. Met digitale mode kan er een verduurzamingsslag geslagen worden. Samples zijn niet meer nodig.