Waarom de energietransitie een vorm van klimaatontkenning is
Accepteer de 'social' cookies om deze 'youtube'-content te bekijken.
Klik hier om je cookie-instellingen aan te passen.Een moment geduld, de content wordt geladen.
De energietransitie? Complete onzin, aldus de Franse historicus Jean-Baptiste Fressoz. Het idee dat we van hout zijn overgestapt op kolen, van kolen op olie, en nu olie gedagzwaaien om in plaats daarvan het pad te effenen voor groene, hernieuwbare energie blijkt helaas vooral een misleidende mythe.
Dat de vork nogal anders in de steel zit, lees je Fressoz’ boek More and More and More: An All-Consuming History waarin hij het verontrustende beeld schetst dat nieuwe energiebronnen de oude nooit hebben vervangen. Integendeel: ze hebben zich juist op elkaar gestapeld en zijn hevig verweven met elkaar, waardoor het totale energieverbruik alleen maar blijft toenemen.
Vandaag verbranden we meer hout, kolen, olie en gas dan ooit, alle zonne- en windenergie ten spijt.
Fressoz laat zien hoe de term energietransitie door politici en oliebedrijven werd – en wordt – gebruikt om de schijn van verandering te wekken, terwijl de politiek en fossiele industrie in werkelijkheid nooit van zins waren iets te doen aan het veranderende klimaat, omdat dat zou betekenen dat de economie zou worden afgeremd.
Daarmee ondermijnt Fressoz het geloof in technologische vooruitgang en kapitalistische innovatie als oplossing voor de klimaatcrisis. Historisch gezien heeft elke zogenoemde energietransitie juist geleid tot uitbreiding van productie en verbruik. Ook moderne technologieën zoals koolstofopslag noemt hij schijnoplossingen: ze houden het idee in stand dat we kunnen doorgaan zoals altijd, zolang we maar iets efficiënter produceren.
Volgens Fressoz moeten we ons niet blindstaren op nieuwe technologie, maar nadenken over wat we doen met de CO2 die we blijven uitstoten. Ook in 2050 of 2070 zal CO2 een rol spelen in onze economie. De vraag is alleen: in dienst van wie? Wordt energie ingezet om menselijk welzijn te bevorderen, of om de rijkdom van de rijken der aarde te vergroten?
De kern van de klimaatkwestie is volgens Fressoz dan ook sociaal: het gaat om de herverdeling van macht en kapitaal.