‘ik weet dat ik op een dag zal sterven voor de journalistiek’

Stel je bent journalist in Irak, Jemen of Egypte. Hoe ziet je werk er dan uit? Je dacht misschien dat er überhaupt niet zoiets bestond als vrije pers in deze landen. Kijk dan even goed naar de reportage hieronder.

Corruptie, orgaanhandel, gruwelijke wraak op onschuldige familieleden van IS-soldaten: met gevaar voor eigen leven wordt het aan de kaak gesteld door deze journalisten uit het Midden-Oosten, die hun naam liever niet prijsgeven uit angst voor represailles.

Dat heeft een prijs. ‘Ik weet dat ik op een dag ga sterven vanwege de journalistiek,’ zegt de journalist uit Irak. En: ‘Elke keer als ik mijn kinderen thuis een afscheidskus geef, doe ik alsof het de laatste keer is.’

Ze worden geïntimideerd, in elkaar geslagen en beschoten. Toch gaan ze door. Voor hun land, om het beter te maken, en omdat ze nu eenmaal niet anders kunnen dan eerlijk vertellen wat er in hun land gebeurt.

‘Elke keer als ik mijn kinderen thuis een afscheidskus geef, doe ik alsof het de laatste keer is’

Deze journalisten zijn bereid te sterven voor de waarheid