Op de wachtlijst voor de GGZ: drie persoonlijke verhalen
In Nederland wachten 90.000 mensen op psychische zorg. We portretteren in een serie drie van deze zogenaamde 'wachtlijsters', die voor VPRO Tegenlicht een brief schreven aan een naaste. Wat doet het ellenlange wachten met hen?
Rosan: 'Ik paste nooit ergens tussen: ik was té complex'
Rosan richt zich in haar brief tot haar oud-behandelaar. Ze voelt zich door hem in de steek gelaten. Is ze te complex, ook voor een volgende psycholoog? Rosan wacht al twee jaar op passende hulp; wat moet ze doen om geholpen te worden?
Raki: 'Er heerst schaamte en onwetendheid rond geestelijke gezondheidszorg'
'Wat als het Indonesisch leger u niet had vermoord in 1984, zo’n vier maanden voor mijn geboorte?' Zo begint Raki, die al een half jaar wacht op psychische hulp, zijn brief aan zijn overleden vader.
Marco: 'Je was mijn spiegel als docent en als mens'
'Ik voelde voor het eerst: ja, dit is de docent die ik wil zijn. Omdat jij voelde: hij ziet geen leerling, hij ziet mij. Geef mij eens inzicht, zei ik. De volgende dag kwam je binnen met drie grote boodschappentassen vol snoeren met knipperlichtjes. Die hing je kriskras door de klas. Je stak de stekker in het stopcontact en zei: dit is mijn hoofd.' Marco richt zich tot een oud-leerling, die hem een spiegel voorhield. Na anderhalf jaar wachten heeft Marco inmiddels hulp.
praten over dit onderwerp?
Neem contact op met Mind Korrelatie. Bel, chat, Whatsapp of mail met een hulpverlener. Denk jij aan zelfmoord of maak je je zorgen om iemand anders? Bel 0900-0113 of chat via 113.nl.
zelf bijdragen
Ken je bijzondere initiatieven of vernieuwende pioniers voor een betere GGZ? Laat het ons dan weten.